به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ امروز با سالروز شهادت حضرت امام هادی علیهالسلام همزمان است.
امام بزرگواری که بسیاری از معارف الهی و آموزههای اصیل اسلامی را به اقصی نقاط دنیای اسلام برساند. امروز این ستون را به بخشی از بیانات حکیمانه رهبر معظم انقلاب درباره آن امام عزیز و گرانقدر اختصاص میدهیم.
«بالاخره در نبرد بین امام هادی(علیهالسّلام) و خلفایی که در زمان ایشان بودند، آن کس که ظاهراً و باطناً پیروز شد، حضرت هادی(علیهالسّلام) بود. در زمان امامت آن بزرگوار شش خلیفه، یکی پس از دیگری، آمدند و به درک واصل شدند. آخرین نفر آنها، «معتز» بود که حضرت را شهید کرد و خودش هم به فاصله کوتاهی مُرد. این خلفا غالباً با ذلت مردند؛ یکی بهدست پسرش کشته شد، دیگری به دست برادرزادهاش و به همین ترتیب بنیعباس تارومار شدند؛ به عکسِ شیعه. شیعه در دوران حضرت هادی و حضرت عسکری(علیهماالسّلام)و در آن شدت عمل روزبهروز وسعت پیدا کرد؛ قویتر شد.
حضرت هادی(علیهالسلام) چهل و دو سال عمر کردند که بیست سالش را در سامرا بودند؛ آنجا مزرعه داشتند و در آن شهر کار و زندگی میکردند. سامرا در واقع مثل یک پادگان بود [که آن را معتصم هشتمین خلیفه عباسی ساخته بود].... در همین شهر سامرا عده قابل توجهی از بزرگان شیعه در زمان امام هادی(علیهالسلام) جمع شدند و حضرت توانست آنها را اداره کند و به وسیله آنها پیام امامت را به سرتاسر دنیای اسلام -با نامهنگاری و...- برساند. این شبکههای شیعه در قم، خراسان، ری، مدینه، یمن و در مناطق دوردست و در همه اقطار دنیا را همین عده توانستند رواج بدهند و روزبهروز تعداد افرادی را که مؤمن به این مکتب هستند، زیادتر کنند. امام هادی همه این کارها را در زیر برق شمشیر تیز و خونریز همان شش خلیفه و علیرغم آنها انجام داده است. حدیث معروفی درباره وفات حضرت هادی(علیهالسلام) هست که از عبارت آن معلوم میشود که عده قابل توجهی از شیعیان در سامرا جمع شده بودند؛ بهگونهای که دستگاه خلافت هم آنها را نمیشناخت؛ چون اگر میشناخت، همهشان را تارومار میکرد؛ اما این عده چون شبکه قویای بهوجود آورده بودند، دستگاه خلافت نمیتوانست به آنها دسترسی پیدا کند.
یک روزِ مجاهدت این بزرگوارها -ائمه (علیهمالسلام)- به قدر سالها اثر میگذاشت؛ یک روز از زندگی مبارک اینها مثل جماعتی که سالها کار کنند، در جامعه اثر میگذاشت. این بزرگواران دین را همینطور حفظ کردند، والّا دینی که در رأسش متوکل و معتز و معتصم و مأمون باشد و علمایش اشخاصی باشند مثل یحییبناکثم که با آنکه عالم دستگاه بودند، خودشان از فساق و فجار درجه یکِ علنی بودند، اصلاً نباید بماند؛ باید همان روزها بکل کلکِ آن کنده میشد؛ تمام میشد. این مجاهدت و تلاش ائمه(علیهمالسلام) نه فقط تشیع بلکه قرآن، اسلام و معارف دینی را حفظ کرد؛ این است خاصیت بندگان خالص و مخلص و اولیای خدا». (1383/5/30)
رفتار متفاوت
در کتاب ((مناقب )) آمده است :
سلیمه کاتب گوید: یکى از خطباى متوکّل ملقب به ((هریسه )) به متوکّل گفت : تو با هیچ کس آنگونه که در مورد على بن محمد رفتار مى نمایى ، رفتار نمى کنى . وقتى او وارد خانه تو مى شود همه به او خدمت مى نمایند و همواره براى ورود او پرده را کنار مى زنند.
متوکّل به همه درباریان دستور داد که براى آن حضرت خدمتى نکرده و پرده را کنار نزنند.
کسى خبر داد که على بن محمد علیهم السلام وارد خانه مى شود، پس کسى بر آن حضرت خدمت نکرده و پرده را در برابرش کنار نزد. وقتى امام هادى علیه السلام وارد شد، بادى وزید و پرده را کنار زد و حضرت وارد شد و موقع خروج هم ، چنین شد.
متوکّل گفت : پس از این براى او پرده ها را کنار بزنید، دیگر نمى خواهم باد براى او پرده را کنار بزند.
زیارت جامعه کبیره، از جمله افتخارات شیعه و از معجزات علمی بزرگ امام دهم محسوب میشود؛ چرا که تمام اسرار الهی از نظر فلسفه، عرفان و قرآن و روایات در این زیارت نهفته است.
مرحوم محمدباقر مجلسی، صاحب کتاب بحارالانوار در مورد این زیارت میگوید «انه اصح زیارات سنداً» از نظر سند صحیحترین زیارات است و «اعمها مورداً و افصحها لفظاً» فصیحترین الفاظ در این زیارت است. «و ابلغها معناً و اعلاها شأناً» از نظر رتبه بالاترین درجه زیارات است.
وی چهارده زیارت را در بحار نقل میکند که از جمله آن زیارت جامعه است که همه ائمه (ع) را میشود با آن زیارت کرد و اختصاص به امامی ندارد. بعد میگوید افضل آنها و معتمدترین آنها همین زیارت جامعه کبیره است.
اثبات کلام شیعی توسط امام هادی (ع)
یکی از اساتید حوزه و دانشگاه با اشاره به اختناق زمان بنی العباس و اوج افول عقلانیت در زمان امام هادی (ع)، اظهار داشت: در زمان امام هادی (ع) دو جریان عقلگرا معتزله و اهل حدیث بهشدت باهم درگیر بودند که امام در این زمان که اوج افول نگاههای عمیق به دین بود تلاش داشتند مردم را به سمت سرچشمههای وحی برگردانند.
حجتالاسلام علیاکبر گلقندشتی ادامه داد: در این شرایط امام هادی (ع) بحثهای کلامی خود را جدایی از معتزله و اهل حدیث دنبال میکردند تا اصالت کلام شیعی را اثبات کنند و در مقابله با اهل حدیثی که علمای اهل سنت بودند، تلاش داشتند غدیر را جا بیندازند و مردم را به سرچشمههای اصلی معنویت برگرداند.
یکی از جلوههای زیبای بزرگداشت غدیر را میتوان در زیارت جامعه کبیره مشاهده کرد
وی ادامه داد: یکی از جلوههای زیبای بزرگداشت غدیر را میتوان در زیارت مخصوص امام علی (ع) در روز غدیر مشاهده کرد که کلمات آن زیارت، زمزمه زیبای امام هادی (ع) است؛ تاریخ صدور آن زمانی است که معتصم خلیفه عباسی آن حضرت را به بغداد احضار کرد و در این موقعیت، حضرت به زیارت امیرمومنان (ع) شتافت.